Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

become sick

  • 1 become sick

    Общая лексика: заболеть

    Универсальный англо-русский словарь > become sick

  • 2 become sick

    jatuh sakit

    English-Indonesian dictionary > become sick

  • 3 become sick

    v.
    ponerse enfermo, enfermarse, marearse.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > become sick

  • 4 you will become sick

    شما بيمارمي‌شويد

    English to Farsi dictionary > you will become sick

  • 5 sick (Adj.)

    germ. seuka-
    ------------------------------------
    be {(V.)} sick
    germ. seukalæn; seukan; sukēn
    ------------------------------------
    become sick
    germ. seukēn
    ------------------------------------
    fall {(V.)} sick
    germ. seukjan

    Neuenglisch-germanisches Wörterbuch > sick (Adj.)

  • 6 become ill

    fall ill, become ill, develop a disease, take sick

    English-Russian dictionary of medicine > become ill

  • 7 become(s) sick

    நோயாளி ஆகு

    English-Tamil dictionary > become(s) sick

  • 8 take sick

    fall ill, become ill, develop a disease, take sick

    English-Russian dictionary of medicine > take sick

  • 9 sicken

    sick·en [ʼsɪkən] vi
    1) med ( become sick) erkranken;
    to \sicken of sth ( fig) einer S. gen überdrüssig werden
    to \sicken for measles/ a cold an Masern/einer Erkältung erkranken vt
    to \sicken sb ( upset greatly) jdn krank machen ( fam) ( turn sb's stomach) jdn anekeln [o anwidern];
    to be \sickened at [or by] sth von etw dat angeekelt sein

    English-German students dictionary > sicken

  • 10 ponerse enfermo

    • become sick
    • fall sick
    • get shoved
    • get sick in
    • go short of
    • go side by side
    • sicken
    • take sick

    Diccionario Técnico Español-Inglés > ponerse enfermo

  • 11 marearse

    • become nauseated
    • become sick
    • get dizzy
    • get scorched
    • get shaved

    Diccionario Técnico Español-Inglés > marearse

  • 12 erkranken

    v/i
    1. Person: fall ill oder sick (an + Dat with); erkranken an (+ Dat) auch get; bes. Infektionskrankheiten: come down with; erkrankt sein an (+ Dat) have, be laid up with umg.
    2. Organ, Pflanze, Tier etc.: become diseased (an + Dat with)
    * * *
    to sicken; to fall ill; to get ill
    * * *
    er|krạn|ken [ɛɐ'kraŋkn] ptp erkra\#nkt
    vi aux sein
    (= krank werden) to be taken ill (Brit) or sick, to get sick (esp US), to fall ill ( an +dat with); (Organ, Pflanze, Tier) to become diseased ( an +dat with)
    * * *
    1) (to become ill: He was taken ill at the party and was rushed to hospital.) be taken ill
    2) (to become sick.) sicken
    3) (to make ill: I was laid low by flu, just before my exams.) lay low
    * * *
    er·kran·ken *
    vi
    1. (krank werden)
    [an etw dat] \erkranken to be taken ill [with sth]
    sie ist plötzlich an Krebs erkrankt she suddenly contracted cancer
    die Stadt hat viele an Aids erkrankte Einwohner the town has many inhabitants with Aids
    2. HORT (befallen werden)
    an etw dat \erkranken to be diseased [with sth]
    * * *
    intransitives Verb; mit sein become ill (an + Dat. with)
    * * *
    1. Person: fall ill oder sick (
    an +dat with);
    erkranken an (+dat) auch get; besonders Infektionskrankheiten: come down with;
    erkrankt sein an (+dat) have, be laid up with umg
    2. Organ, Pflanze, Tier etc: become diseased (
    an +dat with)
    * * *
    intransitives Verb; mit sein become ill (an + Dat. with)
    * * *
    (an) v.
    to fall ill expr.
    to fall sick (with) expr. v.
    to sicken v.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > erkranken

  • 13 sicken

    1. intransitive verb
    1) (become ill) krank werden

    be sickening for something/the measles — (Brit.) krank werden od. (ugs.) etwas ausbrüten/[die] Masern bekommen

    2) (feel nausea or disgust)

    sicken of something/of doing something — einer Sache (Gen.) überdrüssig sein/es überdrüssig sein, etwas zu tun

    2. transitive verb
    1)
    2) (disgust) anwidern
    * * *
    1) (to become sick.) erkranken
    2) (to disgust: The very thought sickens me.) anwidern
    * * *
    sick·en
    [ˈsɪkən]
    I. vi
    1. MED (become sick) erkranken
    to \sicken of sth ( fig) einer S. gen überdrüssig werden
    2. BRIT MED (become sick with)
    to \sicken for measles/a cold an Masern/einer Erkältung erkranken
    II. vt
    to \sicken sb (upset greatly) jdn krank machen fam; (turn sb's stomach) jdn anekeln [o anwidern]
    to be \sickened at [or by] sth von etw dat angeekelt sein
    * * *
    ['sɪkn]
    1. vt
    (= turn sb's stomach) anekeln, anwidern; (= upset greatly) erschüttern, krank machen (inf); (= disgust) anwidern

    what they saw in the camp sickened them — sie waren entsetzt über das, was sie im Lager sahen

    it sickens me the way he treats heres macht mich krank, wie er sie behandelt

    2. vi
    1)

    (= feel ill) to sicken at sth — sich vor etw (dat) ekeln

    2) (= become ill) krank werden

    you must be sickening for something (lit iro)ist mit dir was nicht in Ordnung?

    3)

    to sicken of stheiner Sache (gen) müde (geh) werden or sein, etw satthaben

    * * *
    sicken [ˈsıkn]
    A v/i
    1. erkranken, krank werden:
    be sickening for Br eine Krankheit ausbrüten umg
    2. kränkeln
    3. sich ekeln (at vor dat)
    4. überdrüssig oder müde werden (of gen):
    be sickened with einer Sache überdrüssig sein, etwas satthaben
    B v/t
    1. jemandem Übelkeit verursachen
    2. anekeln, anwidern
    * * *
    1. intransitive verb
    1) (become ill) krank werden

    be sickening for something/the measles — (Brit.) krank werden od. (ugs.) etwas ausbrüten/[die] Masern bekommen

    sicken of something/of doing something — einer Sache (Gen.) überdrüssig sein/es überdrüssig sein, etwas zu tun

    2. transitive verb
    1)
    2) (disgust) anwidern
    * * *
    v.
    erkranken v.

    English-german dictionary > sicken

  • 14 sicken

    1) (to become sick.) caer enfermo, enfermarse
    2) (to disgust: The very thought sickens me.) poner enfermo, dar asco
    tr['sɪkən]
    1 (make ill) poner enfermo,-a; (revolt, disgust) dar asco, dar rabia
    1 caer enfermo,-a, ponerse enfermo,-a, enfermar
    \
    SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALL
    to be sickening for something estar incubando algo, tener síntomas de algo
    sicken ['sɪkən] vt
    1) : poner enfermo
    2) revolt: darle asco (a alguien)
    sicken vi
    : enfermar(se), caer enfermo
    v.
    apestar v.
    dar asco a v.
    enfermar v.
    fastidiar v.
    hastiar v.
    'sɪkən
    1.
    transitive verb dar* rabia, enfermar (AmL); ( stronger) asquear

    2.
    vi
    a) ( become sick) (liter) caer* enfermo, enfermar
    b) (BrE)

    to be sickening FOR something — estar* incubando algo

    ['sɪkn]
    1. VT
    1) (=make ill) poner enfermo
    2) (fig) (=revolt) dar asco
    2.
    VI caer enfermo, enfermarse

    to be sickening for(=show signs of) mostrar síntomas de; (=miss) echar de menos, echar a faltar

    * * *
    ['sɪkən]
    1.
    transitive verb dar* rabia, enfermar (AmL); ( stronger) asquear

    2.
    vi
    a) ( become sick) (liter) caer* enfermo, enfermar
    b) (BrE)

    to be sickening FOR something — estar* incubando algo

    English-spanish dictionary > sicken

  • 15 ponerse enfermo

    v.
    to become sick, to fall sick, to get sick, to sicken.
    María enfermó de repente Mary fell ill suddenly.
    * * *
    to be taken ill
    * * *
    (v.) = get + sick
    Ex. When some of the parrots got sick, he nursed them back to health, and they in turn brought him back to life.
    * * *
    (v.) = get + sick

    Ex: When some of the parrots got sick, he nursed them back to health, and they in turn brought him back to life.

    Spanish-English dictionary > ponerse enfermo

  • 16 destemplarse

    pron.v.
    1 to catch a chill.
    2 to get upset.
    3 to get out of tune (instrumento musical).
    * * *
    1 MEDICINA to feel indisposed, feel unwell
    2 (un instrumento) to go out of tune
    3 (perder la moderación) to become upset, get agitated
    4 (un metal) to lose its temper
    * * *
    VPR
    1) (Mús) to get out of tune
    2) (Med) [persona] to have a slight temperature o (EEUU) fever; [pulso] to become irregular
    3) [máquina] to break down
    4) LAm (=irritarse) to get upset
    * * *
    = go out of + tune.
    Ex. Pianos go out of tune primarily because of seasonal changes in humidity that cause the soundboard to swell and shrink, thus raising and lowering the tension on the strings.
    * * *
    = go out of + tune.

    Ex: Pianos go out of tune primarily because of seasonal changes in humidity that cause the soundboard to swell and shrink, thus raising and lowering the tension on the strings.

    * * *

    destemplarse verbo reflexivo
    1 to become sick: me ha destemplado la comida, I felt a bit sick from eating dinner
    2 Mús to go out of tune: la guitarra se ha destemplado, the guitar has gotten out of tune
    * * *
    vpr
    1. [sentir malestar] to feel out of sorts o under the weather
    2. [irritarse] to get upset
    3. [instrumento musical] to get out of tune
    4. [cuchillo, espada] to lose its edge
    5. Andes, Guat, Méx [sentir dentera] to have one's teeth on edge
    * * *
    v/r fig
    become unwell

    Spanish-English dictionary > destemplarse

  • 17 enfermarse

    • be ill
    • be taken ill
    • become ill
    • become sick
    • catch disease
    • fall ill
    • fall sick
    • get ill
    • get shoved
    • get sick in
    • go short of
    • go side by side
    • sicken

    Diccionario Técnico Español-Inglés > enfermarse

  • 18 разбаливаться

    несов. - разба́ливаться, сов. - разболе́ться; разг.
    1) ( о человеке) become ill брит.; become sick амер.

    он совсе́м разболе́лся — he is [has become] quite ill брит. / sick амер.

    (у меня́) рука́ разболе́лась — my hand aches

    (у меня́) голова́ разболе́лась — I have (got) a headache

    Новый большой русско-английский словарь > разбаливаться

  • 19 VERÐA

    (verð; varð, urðum; orðinn, vorðinn), v.
    1) to happen, come to pass;
    ætluðu allir, at þeir myndi tala um mál sitt, en þat varð ekki, but it came not to pass, it was not so;
    þá varð óp mikit at lögbergi, then there arose a great shout at the Lawhill;
    2) verða e-m, to happen to, befall one (slikt verðr opt ungum mönnum);
    þat varð Skarphéðni, at stökk í sundr skóþvengr hans, it happened to S. that his shoe-string snapped asunder;
    sjaldan verðr víti vörum, the wary man will seldom make a slip;
    e-m verðr þörf e-s, one comes to be in need of;
    3) to happen to be, occur;
    í lœk þann, er þar verðr, in the brook that happens to be there;
    varð fyrir þeim fjörðr, they came on a fjord;
    verða á leið e-s, to be on one’s path, happen to one;
    4) verða brottu, to leave, absent oneself (þeir sá þann sinn kost líkastan at verða á brottu);
    verða úti, to go away (verð úti ok drag ongan spott at oss);
    to perish in a storm from cold (sumir urðu úti);
    þeim þótti honum seint heim verða, they thought that he was long in coming home;
    5) with acc. to lose;
    kváðust okkr hafa orðit bæði, said that they had lost us both;
    6) followed by a noun, a., pp., adv., as predicate, to become;
    þá verðr þat þinn bani, it will be thy death;
    verða glaðr, hryggr, reiðr, to become glad, sad, angry;
    verða dauðr to die (áðr Haraldr inn hárfagri yrði dauðr) with participles;
    ok varð ekki eptir honum gengit, he was not pursued;
    verða þeir ekki fundnir, they could not be found;
    blóð hans varð ekki stöðvat, the blood could not be staunched;
    þeim varð litit til hafs, they happened to look seaward;
    impers., e-m verðr bilt, one is amazed;
    Kolbeini varð ekki fyrir, K. lost his head, was paralysed;
    with adverbs; hann varð vel við skaða sinn, he bore his loss well, like a man;
    jarl varð illa við þetta, the earl was vexed by this;
    7) with infin., denoting necessity, one must, needs, is forced, obliged to do;
    þat verðr hverr at vinna, er ætlat er, every one must do the work that is set before him;
    þar er bera verðr til grjót, where stones have to be carried;
    verð ek nú flýja, now I must flee;
    8) with preps., verða af e-u, to come to pass (var um rœtt, at hann skyldi leita fara, en eigi varð af);
    varð ekki af ferðinni, the journey came to nought was given up;
    verðr þetta af, at hann tekr við sveinunum, the end was that at last he took the boys;
    starf ok kostnaðr varð af þessu, trouble and expenses arose from this;
    livat verðr af e-u, what becomes of;
    hvat varð af húnum mínum, what has become of my cubs?;
    verða at e-u, to become (verða at undri, undrsjónum);
    veiztu, hvat þér mun verða at bana, knowest thou what will be the cause of thy death?;
    verða at engu, to come to nothing;
    verða á, to come on, happen;
    þvat sem á yrði síðan, whatever might happen later on;
    e-m verðr á, one makes a blunder, mistake (þótti þér ekki á verða fyrir honum, er hann náði eigi fénu?);
    verða eptir, to be left (honum varð þar eptir geit ok hafr);
    verða fyrir e-u, to meet with (verða fyrir goða reiði);
    to forebode (verða fyrir stórfundum);
    verða fyrir e-m, to be in one’s way, as a hindrance (því meira sem oss verðr fyrir, því harðara skulu þér niðr koma);
    verða í, to happen (tókust nú upp leikar sem ekki hefði í orðit);
    verða til e-s, to come forth to do a thing, be ready to;
    en sá er nefndr Hermóðr, er til þeirar farar varð, who undertook this journey;
    verða við e-m, to respond to (bið ek þik, at þú verðir við mér, þó at engi sé verðleiki til).
    * * *
    pres. verð, verðr, verð; pret. varð, vart (mod. varðst), varð; pl. urðu; subj. yrði: imperat. verð; part. orðinn; pl. orðnir, spelt phonetically ornir, Niðrst. 6: in later vellums occur freq. the forms vurðu, vyrði, vorðinn, see Introd.; but the old poets use it for alliteration as if it began with a vowel: with neg. suff. verðr-at, Fm. 6; varð-at, Vþm. 38; urðu-a it, Gh. 3; urðu-t. Lex. Poët.: [Ulf. wairþan = γίγνεσθαι, ἔσεσθαι; A. S. weorðan; Old Engl. worth, as in the phrase ‘woe worth the day!’ Germ. werden; Dan. vorde; Swed. varda.]
    A. To become, happen, come to pass; sá atburðr varð, at …, Ó. H. 196; varð hitt at lyktum, at …, 191; ef svá verðr, at …, Al. 20; ef svá verðr ( if it so happen), at ek deyja, Eg. 34; fundr þeirra varð á Rogalandi, 32; mörg dæmi hafa orðit í forneskju, Ó. H. 73; varð þar hin snarpasta orrosta. Eg. 297; at því sem nú er orðit, Blas. 46; þá varð ( arose) hlátr mikill, id.; varð óp mikit, Nj.; þat varð um síðir, and so they did at last, 240; er þetta allvel orðit, well done, well happened, 187; þau tíðendi eru hér vorðin, Fms. iv. 309 (orðin, Ó. H. 139, l. c.); þat varð ekki, but it came not to pass, Nj.
    2. adding dat. to happen, to befall one; þat varð mér, it befell me, Ísl. ii. (in a verse); varð þeim af in mesta deila, Nj. 189; Eyjólfi varð orðfall, speechlessness befell E., he faltered, 225; þat varð Skarphéðni at stökk í sundr skóþvengr hans, 145; urðu þeim þegar in sömu undr, 21.
    3. to blunder, make a slip; þat varð þinni konu, at hón átti mög við mér, Ls. 40; sjaldan verðr viti vörum, Hm. 6; þat verðr mörgum manni at um myrkvan staf villisk, Eg. (in a verse); skalat honum þat verða optarr enn um sinn … ef eigi verðr þeim optarr enn um sinn, Grág. (Kb.) i. 55; e-m verðr Þorf e-s, to come in need of, Hm. 149; ef þeim verðr nökkut er honum hefir fylgt, if anything should befall them, Hom. 65; annat man þér verða (another fate, death, will be thine), enn þú sprongir, Sturl. iii. 225; cp. verða úti, to perish in a storm from cold, Fms. vii. 122; sumir urðu úti, Bs. i. 71; verða til, to perish.
    4. to happen to be, to occur, or the like; í læk þann er þar verðr, in the brook that happens to be there, Eg. 163; holt þat er þar verðr, 746; varð þá enn brátt á er þvers varð fyrir þeim, þá kölluðu þeir þverá, 132; varð fyrir þeim fjörðr, they came on a fiord, 130; verða á leið e-s, to be in one’s path, happen to one, Ó. H. 181; taka þat sem á leið hans verðr, Grág. ii. 346; verða á fætr, to fall on one’s, feet, Fb. iii. 301; verða ek á fitjum, Vkv. 27; þeim þótti honum seint heim verða, Fbr. 8 new Ed.: verða brottu, to leave, absent oneself; þeir sá þann sinn kost líkastan at verða á brottu, Fms. vii. 204; verð í brottu í stað, begone, Fs. 64: verða úti, id., Nj. 16.
    II. followed by a noun, adjective, participle, adverb, as predicate; þá verðr þat þinn bani, Nj. 94; hann varð tveggja manna bani, he became the bane of, i. e. slew, two men, 97; hann mun verða engi jafnaðar-maðr, Ld. 24; ef hann vyrði konungr, Fms. i. 20; verða biskup, prestr …, Bs. i. passim; ok verðr eigi gjöf, ef …, it becomes not a gift, if …, Grág. (Kb.) i. 130; verða þær málalyktir, at …, the end was that …, Nj. 88: verða alls hálft annat hundrat, the whole amount becomes, Rb. 88; honum varð vísa á munni, Fms. xi. 144; varð henni þá ljóð á munni, Fb. i. 525; þat varð henni á munni er hón sá þetta, Sd. 139: hví henni yrði þat at munni, Fms. xi. 149; þá er í meðal verðr, when there is an interval, leisure, Skálda (Thorodd): cp. the mod. phrase, þegar í milli veiðr fyrir honum, of the empty hour; varð Skarpheðinn þar í millum ok gaflhlaðsins, S. was jammed in between, Nj. 203; prob. ellipt. = verða fastr.
    2. with adjectives, to become so and so:
    α. verða glaðr, feginn, hryggr, to become glad, fain, sad, Fms. i. 21, viii. 19, passim; verða langlífr, to be long-lived, Bs. i. 640; verða gamall, to become old, Nj. 85; verða sjúkr, veykr, to become sick; verða sjónlauss, blindr, to become blind, Eg. 759; verða ungr í annat sinn, Fms. i. 20; verða varr, to become aware (see varr); verða víss, Nj. 268; verða sekr, to become outlawed; verða vátr, to become wet, 15; verða missáttr við e-n, Landn. 150 (and so in endless instances): in the phrase, verða dauðr, to die; dauðr varð inn Húnski, Am. 98; áðr Haraldr inn Hárfagri yrði dauðr, Íb. 6; síðan Njáll var(ð) dauðr, Nj. 238, and a few more instances, very freq. on Runic stones, but now obsolete.
    β. with participles; verða búinn, to be ready, Fms. vii. 121; verða þeir ekki fundnir, they could not be found, Gísl. 56; verða staddr við e-t, to be present, Eg. 744; in mod. usage with a notion of futurity, e. g. eg verð búinn á morgun, I shall be ready to-morrow; eg verð farinn um það. I shall be gone then: with neut, part., járn er nýtekit verðr ór afli, just taken out of the furnace, Sks. 209 B; varð ekki eptir honum gengit, he was not pursued, Nj. 270; þeim varð litið til hafs, they happened to look, 125; honum varð litið upp til hlíðarinnar, 112; blóð varð eigi stöðvat, the blood could not be stopped, Fms. i. 46, Nj. 210.
    γ. phrases, e-m verðr bilt, to be amazed, Edda 29, Korm. 40, Nj. 169; verða felmt, 105; verða íllt við, hverft við, id.; Kolbeini varð ekki fyrir, K. lost his head, was paralysed, as if stunned, Sturl. iii. 285.
    3. with adverbs or adverbial phrases; ef þat bíðr at verða vet, Hm.; ma þetta verða vel þótt hitt yrði ílla, Nj.; verða verr enn til er stýrt, Róm. 321; hann varð vel við skaða sinn, bore it well, like a man, Eg. 76, Nj. 75; faðir hans varð ílla við þetta ( disliked it), ok kvað hann taka stein um megn sér, Fær. 58; jarl varð ílla við þetta, was much vexed by it, Fms. ix. 341; varð hann údrengiliga við sitt líflát, Ld. 234; hvernig varð hann við þá er þér rudduð skipið, Ó. H. 116; hversu Gunnarr varð við, how G. bore it, Nj. 82; verra verðr mér við, enn ek ætla at gott muni af leiða, 109; mér hefir orðit vel við þik í vetr, I have been pleased with thee this winter, Fms. vii. 112; eigi vildi ek svá við verða blóðlátið, fiskbleikr sem þú ert—Ek ætla, segir hinn, at þá myndir verr við verða ok ódrengiligar, 269; þar varð ílla með þeim, things went ill with them, they became enemies, Nj. 39: to behave, varð engum jafnvel til mín sem þessum, Fms. vii. 158; hann lætr sér verða á alla vega sem bezt til Áka, xi. 76; hann lét henni hafa orðit stórmannliga, Hkr. iii. 372.
    III. with prepp., verða af; hvat er orðit af e-u, what is come of it? where is it? of a thing lost; segðu mér þat, hvat varð af húnum mínum, Vkv. 30; hvat af motrinum er orðit, Ld. 208; nú hverfr Óspakr á brott svá at eigi vitu menn hvat af honum verðr, Band. 5; varð ekki af atlögu búanda, Ó. H. 184; ekki mun af sættum verða, Fb. i. 126: to come to pass, varð ekki af eptir-för, it came to naught; varð því ekki af ferðinni, Ísl. ii. 247; Símon kvað þá ekki mundu af því verða, S. said that could not be, Fms. vii. 250; ok verðr þetta af, at hann tekr við sveinunum, the end was that at last he took the boys, Fær. 36; eigi mun þér þann veg af verða, Karl. 197:—verða at e-u, to come to; hvat þér mun verða at bana, what will be the cause of thy death, Nj. 85; verða at flugu, Fas. i. 353 (see ‘at’ C. I. α); verða at undri, skömm, honum varð ekki at því kaupi, the bargain came to naught for him, Al. 7; cp. the mod. honum varð ekki að því, it failed for him:—e-m verðr á (cp. á-virðing), to make a blunder, mistake; kölluðu þat mjök hafa vorðit á fyrir föður sínum, at hann tók hann til sín, Fs. 35; þótti þér ekki á verða fyrir honum er hann náði eigi fénu, Nj. 33; Þorkell settisk þá niðr, ok hafði hvárki orðit á fyrir honum áðr né síðan, 185; aldri varð á um höfðingskap hans, 33:—verða eptir, to be left, Rb. 126, Stj. 124, 595; honum varð þar eptir geit ok hafr, Hrafn. 1:—verða fyrir e-u, to be hit, be the object of; fyrir víginu hefir orðit Svartr, S. is the person killed, Nj. 53; verða fyrir öfund, görningum, to be the victim of, Lex. Poët.: e-m verðr lítið fyrir e-u, it costs one small effort (see fyrir):—verða til e-s, to come forth to do a thing, volunteer, or the like; en sá er nefndr Hermóðr er til þeirrar farar varð, Edda 37; til þess hefir engi orðit fyrr en þú, at skora mér á hólm, Ísl. ii. 225; en engi varð til þess, no one volunteered, Nj. 86; einn maðr varð til at spyrja, 82; þá verðr til ok svarar máli konungs sá maðr, er …, Odd. 12; hverr sem til verðr um síðir at koma þeim á réttan veg, Fb. i. 273: fengu þeir ekki samit, því at þeim varð mart til, many things happened, i. e. so as to bring discord, Sturl. ii. 17 C; mundi okkr Einari eigi annat smátt til orðit, Hrafn. 9; eigi varð verri maðr til, there was no worse man, Stj. 482:—verða við, to respond to; bið ek þik at þú verðir við mér þó at engi sé verðleiki til, Barl. 59; at hann beiddi Snorra ásjá, en ef hann yrði eigi við bað hann Gretti fara vestr, Grett. 112 new Ed.; verða við bæn e-s, to grant one’s request, passim.
    IV. with infin., denoting necessity, one must, needs, one is forced, obliged to do; þat verðr hverr at vinna er ætlað er, Nj. 10; varð ek þá at selja Hrafni sjálfdæmi, Ísl. ii. 245; eða yrði þeir út at hafa þann ómaga, Grág. (Kb.) ii. 21; þat munu þér þá reyna verða, you must try, Fbr. 23 new Ed.; þar er bera verðr til grjót, where stones have to be carried, Grág. (Kb.) ii. 90; lágu hestarnir í kafi svá at draga varð upp, Eg. 546; en vita verð ek ( I must know) hvar til þetta heyrir, Fms. ii. 146; munu þér því verða annars-staðar á leita, Nj. 223; at hann man verða sækja á ókunn lönd, Fms. viii. 19; ok verðr af því líða yfir þat, it must be passed by, Post.; maðr verðr eptir mann lifa, a saying, Fas. ii. 552; verð ek nú flýja, Ó. H. 188; urðu þeir at taka við Kristni, 105; vér höfum orðit til at hætta lífi ok sálu, hefir margr saklauss orðit at láta, sumir féit ok sumir fjörit, 31, 32; vér munum verða lifa við öðrum veiði-mat, Hým. 16; verða at skiljask við e-n, Skv. 1. 24: the same verb twice, þá varð ek verða hapta, then came I to become a prisoner, Gkv. 1. 9; eg verð að verða eptir, I must stay behind.
    B. Peculiar isolated phrases, in some of which ‘verða’ is probably a different word, viz. = varða (q. v.), having been confounded with verða; thus, verða, verðr (= varða, varðar), to be liable, are frequent occurrences as a law phrase in the Grág.; svá fremi verðr beitin, ii. 226; þeim manni verðr fjörbaugs-garðr, er …, 212.
    2. the phrase, eigi verðr (= varðar) einn eiðr alla, see eiðr; also ymsar verðr sá er margar ferr, in many warfares there will be some defeats, Eg. 182.
    3. to forfeit, lose, prop. of paying a fine or penalty; heit ek á þann félaga er mik lætr eigi slíkt verða, Vápn. 11; æti þik ormar, yrða ek þik, kykvan, that snakes ate thee alive, and that I lost thee, Am. 22; fullhuginu sá er varð dróttinn, the brave man bereft of his master, Sighvat (Ó. H. 236); ek hefi orðinn þann guðföður, er …, I have lost a godfather who …, Hallfred (Js. 210); hér skaltú lífit verða, here shall thou forfeit life, i. e. die, Sturl. iii. (in a verse).
    4. the law phrase, verða síns, to suffer a loss; leiglendingr bæti honum allt þat er hann verðr síns fyrir lands-drottni (i. e. verðr missa), whatever he has to lose, whatever damage, Gþl. 362; þræll skal ekki verða síns um, N. G. L. i. 85; allt þat er hann verðr síns í, þá skal hinn bæta honum, Jb. 207 A; hann kvað þá ekki skyldu síns í verða (varða Ed.) um þetta mál, they should lose nothing, Rd. 253: vildi hann (viz. Herode) eigi verða heit sitt (= fyrir verða?), he would not forfeit, break his vow, Hom. 106.
    C. Reflex.; at þær ræður skyldi eigi með tjónum verðask, to be lost, forgotten, Sks. 561 B.
    2. recipr.; bræðr munu berjask ok at bönum verðask, Vsp. (Hb.); þá er bræðr tveir at bönum urðusk, Ýt. 11.
    3. part.; eptir orðna þrimu geira, Ód.; hluti orðna ok úorðna, past and future, MS. 623. 13; kvenna fegrst ok bezt at sér orðin, Nj. 268; þeir vóru svó vorðnir sik (so shapen, Germ. beschaffen), at þeir höfðu …, Stj. 7; þeir eru svá vorðnir sik, at þeir hafa eitt auga í miðju enninu, 68.

    Íslensk-ensk orðabók > VERÐA

  • 20 ἀσθενέω

    ἀσθενέω fut. ἀσθενήσω; 1 aor. ἠσθένησα; pf. ptc. τὸ ἠσθενικός Ezk 34:4 (s. prec. entry; Eur., Thu. et al.; ins, pap, LXX, TestSol 1:2 codd. VW; Test12Patr, Philo, Joseph.)
    to suffer a debilitating illness, be sick (SIG 596, 16 ἰατρὸν τὸν θεραπεύσοντα τοὺς ἀσθενοῦντας; 620, 43; POxy 725, 40; BGU 844, 12; PLond II, 144, 8 p. 253 [I A.D.?] et al.; for others s. Preis. index) Mt 25:39; Lk 7:10 v.l.; J 4:46; 11:1, 2, 3, 6; Phil 2:26f; 2 Ti 4:20; Js 5:14; ἀ. νόσοις ποικίλαις suffer from various diseases Lk 4:40.—Pres. ptc. oft. as subst. sick person J 5:7, 13 v.l.; mostly pl., Mt 10:8; Mk 6:56; Lk 9:2 v.l.; J 5:3; 6:2; Ac 19:12; 1 Cl 59:4.—The aor. means I was sick Mt 25:36 or I have become sick Ac 9:37 (Palaeph. p. 44, 2 ἡ Ἕλλη ἀσθενήσασα ἀπέθανεν).
    to experience some personal incapacity or limitation, be weak of weakness in general 2 Cor 12:10; ἀ. εἴς τινα (opp. δυνατεῖν ἔν τινι) be weak toward someone 2 Cor 13:3; cp. vss. 4, 9.—Of weakness caused by fear or caution 2 Cor 11:21 (for the satire cp. Demosth. 18, 320). Of weakness in determining correct courses of action Ro 14:2; 1 Cor 8:11f; 2 Cl 17:2; ἀ. τῇ πίστει be weak in faith 4:19; 14:1 (i.e. over-scrupulous). W. σκανδαλίζεσθαι Ro 14:21 v.l. Gener. of faint-heartedness and timidity 2 Cor 11:29.Be weakened, disabled (Oenomaus in Eus., PE 5, 24, 3; Jos., Bell. 2, 329, Ant. 6, 370; Sb 5113, 19) of the law’s weakness: ἐν ᾧ ἠσθένει because it was weakened Ro 8:3.
    to experience lack of material necessities, be in need (Eur.; Aristoph., Pax 636; PHib 113, 17; UPZ 110, 22; ἠσθενηκότες PTebt 188 [II/I B.C.]) Ac 20:35 (s. ἀσθενής 2c).—DELG s.v. σθένος. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀσθενέω

См. также в других словарях:

  • sick|en — «SIHK uhn», intransitive verb. 1. to become sick: »to sicken with typhus. The bird sickened when kept in the cage. 2. a) to feel horror or nausea; experience revulsion (at something). b) to grow weary or tired (of a thing). c) to long eagerly. –v …   Useful english dictionary

  • sick — sick1 [ sık ] adjective *** 1. ) if you are sick, you do not feel well: He stayed at home caring for his sick wife. sick and injured/wounded/dying: a clinic for animals that are sick and injured get/fall sick (=become sick): He suddenly fell very …   Usage of the words and phrases in modern English

  • sick — I UK [sɪk] / US adjective Word forms sick : adjective sick comparative sicker superlative sickest *** 1) if you are sick, food you have eaten suddenly comes out of your stomach through your mouth I m going to be sick! violently sick: He was… …   English dictionary

  • become — verb (became; come; coming) Etymology: Middle English, to come to, become, from Old English becuman, from be + cuman to come Date: before 12th century intransitive verb 1. a. to come into …   New Collegiate Dictionary

  • sick — adj. RG. 564 v. n. == sicken, become sick. 506 B …   Oldest English Words

  • Sick leave — (or paid sick days or sick pay) is time off from work that workers can use during periods of temporary illness to stay home and address their health and safety needs without losing pay. Some workplaces offer paid sick time as a matter of… …   Wikipedia

  • Sick Puppies — Origin Sydney, NSW, Australia Genres Alternative metal,[1][2] hard rock, post grunge …   Wikipedia

  • sick — sick1 W3S1 [sık] adj ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(ill)¦ 2 be sick 3 feel sick 4 make me/you sick 5 make somebody/yourself sick 6 be sick (and tired) of (doing) something 7 be worried sick/be sick with worry 8¦(strange/cruel)¦ 9 sick at heart …   Dictionary of contemporary English

  • sick — 1 /sIk/ adjective 1 ILL suffering from a disease or illness: Where s Sheila is she sick? | a sick child | get sick AmE (=become ill): At the last minute I got sick and couldn t go. | sick as a dog (=very sick): Pete s at home in bed, sick as a… …   Longman dictionary of contemporary English

  • sick — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun the sick ADJECTIVE ▪ chronic, long term (both esp. BrE) VERB + THE SICK ▪ visit ▪ aid, care for …   Collocations dictionary

  • Sick Puppy — infobox Book | name = Sick Puppy title orig = translator = image caption = author = Carl Hiaasen illustrator = cover artist = country = United States language = English series = genre = Novel publisher = Alfred A. Knopf release date = February… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»